Z głębokim żalem zawiadamiamy, że 11 września 2025 zmarła, w wieku 85 lat, druhna Halina Trelka

"Gdy Człowiek umiera, nie pozostaje po nim nic, prócz dobra, które uczynił innym."

 

Swe pracowite życie związała z Jasłem i regionem. Dla Rodziny była ważną krewną: Mamą, Babcią, Siostrą, Ciocią i Przyjaciółką, dlatego rozumiemy ból po Jej odejściu. Ale także pewna populacja jaślan też się smuci z tego odejścia druhny Haliny. Wychowała bowiem, na dobrych skautowskich wzorach, całe zastępy zuchów, harcerzy, instruktorów. Wiele lat była Komendantką Jasielskiego Hufca Związku Harcerstwa Polskiego z komendą w Rynku. Przesiadywała tam godzinami. I coś wyniosłem… Dlatego nie przypadkowo dodałem do żałobnej fotki druhny Haliny harcerską lilijkę z literami ONC – OJCZYZNA - NAUKA – CNOTA. Te wartości utrwalała też w swej pracy pedagogicznej. Wspominamy Ją jako wielce zaangażowaną w sprawy społeczne polubionego Jasła i regionu.

Zapamiętamy Ją także jako serdeczną uczynną, uśmiechniętą sąsiadkę,z dobrym słowem do nas nastolatków, godzinami przesiadujących pod Jej oknem. Lubiłem Ją - z wzajemnością.

 

 

Zjednoczony z Tymi,, których śmierć Druhny Haliny Trelki - zasmuciła, trwam w modlitwie i stosownym zadumaniu po doczesnym odejściu Zacnej Harcmistrzyni, z równoczesnym pocieszeniem Najbliższych w żałobie bo ten czas to więcej niż smutek, to miłość.

 

Czuwaj!

 

Pogrzeb Świętej Pamięci Haliny Trelki odbędzie się w sobotę 13 września 2025

o godzinie 10.30 w Kościele Farnym w Jaśle i na Nowym Cmentarzu

 

 

Oto treść przemowy z cmentarza, w której  zacytowano fragment mojego wpisu z Facebooka

 

Drodzy Zebrani, Szanowna Rodzino,

 

Przyjaciele i Wszyscy, którzy przyszli pożegnać naszą Kochaną Halinę. Żegnamy dziś osobę niezwykłą – śp. Halinę, emerytowaną nauczycielkę, wychowawczynię wielu pokoleń, komendantkę hufca w Jaśle, a przede wszystkim dobrą, życzliwą kobietę, która całe swoje życie poświęciła służbie innym. Pani Halina przez wiele lat pracowała jako nauczycielka wczesnoszkolna w Jareniówce. Oddana dzieciom, prowadziła je nie tylko przez pierwsze szkolne lata, ale także w duchu wartości, które sama nosiła w sercu. Jej życie było dowodem na to, że można łączyć codzienną troskę o bliźnich z prawdziwą pasją i powołaniem. Jako komendantka Hufca ZHP w Jaśle wychowała całe zastępy zuchów, harcerzy i instruktorów. Jak pięknie ujął to Pan Zbigniew Dranka: „Wychowała bowiem, na dobrych skautowskich wzorach, całe zastępy zuchów, harcerzy, instruktorów. Wiele lat była Komendantką Jasielskiego Hufca Związku Harcerstwa Polskiego z komendą w Rynku. OJCZYZNA – NAUKA – CNOTA. Te wartości utrwalała też w swej pracy pedagogicznej. Wspominamy Ją jako wielce zaangażowaną w sprawy społeczne polubionego Jasła i regionu.” Ale Halina była kimś więcej niż nauczycielką i społecznikiem. Była sąsiadką, która zawsze miała dobre słowo, która nigdy nie odmawiała pomocy, której uśmiech i życzliwość dodawały otuchy. Była też przede wszystkim matką i babcią. Swoje dwie córki, Renatę i Marzenę, wychowała w miłości i trosce, a dwoje ukochanych wnuków – Marcela i Olę – kochała nad życie. To dla nich jej serce biło najmocniej. Jej dom zawsze tętnił ciepłem i był pełen kwiatów, które tak bardzo kochała – kwiatów, które były odzwierciedleniem jej delikatności, piękna i wrażliwości. Dziś dziękujemy Panu Bogu za dar jej życia. Choć trudno nam pogodzić się z odejściem, wierzymy, że teraz spoczywa w pokoju, a jej dobro, nauka i przykład pozostaną w sercach wszystkich, których spotkała. Chcę w imieniu rodziny podziękować wszystkim, którzy towarzyszyli Halinie w drodze do wieczności. Składamy serdeczne podziękowania księdzu za przewodniczenie tej uroczystej liturgii pogrzebowej, panu organiście, kościelnemu oraz grabarzom. Dziękujemy wszystkim za zamówione intencje mszalne, za modlitwę, za złożone kwiaty – świadectwa pamięci i wdzięczności. Dziękujemy także Wam wszystkim, którzy przyszliście dziś, by razem z nami pożegnać naszą ukochaną Halinę. Wasza obecność jest dowodem, że nie żyła na próżno, że zostawiła po sobie dobro, którego nikt nie zdoła wymazać. Droga Halino – żegnamy Cię z bólem serca, ale i z wdzięcznością. Spoczywaj w pokoju.